26 ഒക്‌ടോബർ 2011

അനുശോചനക്കത്ത് ...

പ്രിയപ്പെട്ട നിളേ...

നിന്റെ പഞ്ചാര മണല്‍ തിട്ടുകളില്‍ ഇരുന്നു എന്റെ സങ്കടങ്ങള്‍ക്ക്
അറുതി വരുത്താനാണ് ഞാന്‍ നിന്നിലേക്ക്‌ വന്നത്..

പക്ഷെ...,

കരഞ്ഞു തീര്‍ന്ന കവിള്‍ത്തടം പോലെ കിടക്കുന്ന നിന്നിലെ
ചരല്‍ കല്ലുകള്‍ മുറിച്ചതെന്റെ കാല്‍പാദങ്ങളെ അല്ല...
ഹൃദയത്തെ ആണ്...

നിന്റെ വേദനകള്‍ അറിഞ്ഞിട്ടും നിനക്ക് വേണ്ടി ഒന്നും ചെയ്യാനാകാത്ത
നിസഹയനാണ് ഞാന്‍ ...

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ

ഇത് വരെ വന്നതല്ലേ... ഒരു അഭിപ്രായം പറഞ്ഞൂടെ..?